با لجبازیهای آرنیکا چه کنم؟

سلام به دختر نازنینم .....

شیرینتر از جانم ........  ماه شبهام ........ همدم تنهاییهام......

عزیز دل مامان .... اینهمه گریه چرا؟!!!!.... اینهمه داد وبیداد چرا ؟!!!!!!!.....

میدونی گل من چند وقته واسه هر چیزی که طلب می کنی کلی داد وبیداد راه می اندازی

زمانی که تو رو از خوردن خوراکیهای مضر منع می کنم کلی سر وصدا راه می اندازی ..... به عنوان مثال شکلاتهای کاکائویی که خودت میدونی پشت سرش خون دماغ میاره .....  اما گوش نمیدی .... و مرتب ازم درخواست می کنی .... آخه گل من طبع خیلی گرمی داره و هیچ نوع خوراکی با طبیعت گرم رو نمی تونه در تابستون  مصرف کنه ....

هر لباسی که خودت دوست داری می پوشی ولو اینکه اصلا مناسب اون زمان نباشه ... و اگر مخالفت کنم ....  اونقدر گریه می کنی که کلافه ام میکنی

همیشه و همه جا می خوای با بابات بری ... از خونه بابایی بزور میای .... توی خونه طاقت نمیاری...

خلاصه لجبازیهات کلی کلافه ام کرده و منو به تحقیق واداشته .. امیدوارم بتونم توی این مرحله سخت

 از زندگیت کمکت کنم تا دختر گلم دچار مشکلی نشه ...

نتیجه اونچه که دستگیرم شده در ادامه مطالب می گذارم تا مامانای گلی که مشکل منو دارن یه کوچولو راهنمایی بشن ...

قربونتون برم . .

تعریف کودک لجباز

کودکی که بدون فکر بر خواسته های غیر منطقی خود اصرار می کند و با کوچکترین مخالفتی که از طرف اطرافیان با خواسته هایش می شود شروع به گریه کردن ، پرخاشگری یا داد و بیداد ،پرت کردن وسایل و ... می کند . آنها اغلب نظر اغراق آمیزی در باره واژه هایی مثل درست یا اشتباه دارند و اگر به نتیجه ای می رسند حس میکنند باید از آن دفاع کنند و هر چه بیشتر سعی در متقاعد کردن آنها شود مخالفتشان بیشتر می شود .

سن لجبازی در کودکان

امتناع کودک از خواسته های بزرگسالان معمولاً اولین بار در سن 18 ماهگی شروع و در 3 سالگی به اوج خود می رسد این دوره از رشد را مرحله مقاومت منفی نامگذاری کرده اند و این پدیده مرحله ای از رشد طبیعی است و در صورتی که این مرحله طی نشود او در آینده با مشکلاتی روبرو می شود و خوشبختانه این امر از سن 4 سالگی کاهش می یابد و از سن 5 سالگی، کودک کمتر در مقابل بزرگسالان مقاومت می کند .

انواع لجبازی

لجبازی و یا نافرمانی معمولاً به دو شکل رخ می دهد اول اینکه کودک صرفاًبه آنچه که از او خواسته می شود بی توجهی می کند و دوم آنکه در مقابل دیگران می ایستد و آنچه را می خواهند انجام نمی دهد .

علل و انگيزه هاي لجبازي :

لجبازی به دلایل مختلفی در کودک ایجاد می شود ،به طور مثال والدین به طور مکرر و بیش از حد لزوم به صورت منتقدانه و با سرزنش ،یا به صورت مبهم بیان کردن خواسته هایشان ،عدم فرصت زمانی کافی برای اجرای خواسته ها توسط کودک ،بیماری ،ضعف ،خستگی ،گرسنگی ،ترس یا عدم توانایی جسمی برای انجام آن کار و ... لجبازی را در کودک بوجود می آورند .

1- بي توجهي :

بي توجهي والدين به كودك و حيات او خود سبب آن مي شود كه آنان تدريجاً بهانه گير و لجباز شوند .

2- محروميت ها :

محروميت ها خود پديد آورنده بهانه گيري ها و لجبازي هاست . محروميت از نوازش و مهر مادري كه گاهي ممكن است حالتي چون خرابكاري و دشمني را به همراه آورد.

3- نيازهاي شديد :

گاهي نيازهاي شديد براي كودك بهانه گيري و لجبازي بوجود مي آورد . مثل كودكي كه در اثر خستگي شديد نياز به استراحت دارد و يا به علت تحمل دردهاي شديد نياز به آرامش دارد . در چنين صورتي كودك بهانه گيري مي كند .

4- استبداد والدين :

از علل لجبازي كودكان اين است كه برخي از آنها از والدين مستبد فرار مي كنند و حتي حاضرند خود را به خطر اندازند . دستورات مربيان و والدين براي آنها زور است و به همين باعث بهانه جويي و لجبازي در كودك مي شود .

5- بد آموزي ها :

كودكان در مواردي مي آموزند كه مسائل و مشكلات خود را از راه زور و جبر حل كنند . جنبه هاي اكتسابي در كودكان سبب پديد آمدن حالات روحي خاصي است كه كودكان را به انجام رفتار هاي آن چناني وا مي دارد .

6-آزمايش ها :

در مواردي كودكان والدين خود را مورد آزمايش قرار مي دهند و مي خواهند بدانند آيا با آنها مي توانند زور آزمايي كنند يا نه ؟ براي در خواست و نيازشان از راه گريه و بهانه گيري اقدام مي كنند .

7-بي صبري ها :

گا هي لجبازي هاي كودكان ناشي از بي صبري هاي كودكان است . كودك صبر و تحمل لازم چون ديگران را ندارد تا به هدف يا برنامه اي دست يابد . مثلاً كودكي كه به غذا نياز دارد و مادر او عجله اي براي درست كردن غذا از خود نشان نمي دهد و كودك نمي تواند صبر كند بنابراين جيغ و داد راه مي اندازد .

8-فشار بر خود :

در بعضي از مواقع كودكان به خود فشار مي آورند كه بچه خوبي باشند . دستورات والدين را خوب رعايت كنند ، اين فشار ها موجب خستگي ، ملالت و احساس ناراحتي و سرانجام لجبازي را فراهم مي آورند .

9- بيماريهاي مداوم :

كودكاني كه مرتب بيمار هستند ، احتياج به نوازش بيشتري دارند ، كثرت دفعات بيماري سبب مي شود طفل هميشه خود را با آه و ناله همدم نمايد و اين امر به صورت عادتي در آيد و طبيعي است اين كودكان حتي موقعي كه بيمار نيستند با گريه از پدر و مادر چيزي را طلب كنند .

10- تولدي جديد :

گاهي لجبازي كودكان از زماني آغاز مي شود كه طفل جديدي در خانه به دنيا مي آيد و بخش مهمي از توجه و حمايت والدين را به خود اختصاص دهد . كودك زبان آن را ندارد كه از رفتار رو به تبعيض والدين سخن بگويد و عقده هاي دروني خود را از طريق لجبازي و سركشي نشان مي دهد . اين نشان دهندة حسادت مي باشد كه خود عامل مهمي براي لجبازي كودكان است .

عوامل ديگري مثل ناكامي ، احساس سركوبي شديد ، پروا نداشتن كودك از والدين به علت جرأت بسياري كه آنها به او داده اند ، عدم ارضاي خواسته هاي مشروع كودك و ميل به سلطه گري از ديگر عوامل مي باشد .

راه کارها ی عملی در درمان لجبازی

* مهمترین کار در تربیت کودک حفظ آرامش والدین است ،بنابر این والدین باید عنان اختیار خود را از دست ندهند .

* او را به طور مکرر در آغوش بگیرید و به او بگویید خیلی دوستش دارید حتی هنگامی که کار اشتباهی انجام می دهد به او اطمینان دهید که او را دوست دارید اما از این رفتار او خوشتان نمی آید .

* لجبازی و گریه کودک فقط زمان کوتاهی طول می کشد ولی اگر به نظر غیر قابل کنترل می آید او را به یک متخصص کودک نشان دهید .

* با کودک خود لجبازی نکنید و طوری رفتار کنید که نشان دهید به او اعتماد دارید .

* از نصیحت ها و پند های طولانی خودداری نمایید و جمله خود را روشن و کوتاه و ساده بیان کنید

* در برابر خواسته های نادرست او ایستادگی کنید و اصرار او را برای دریافت خواسته اش نادیده بگیرید و به او بگویید در صورتی که در مورد خواسته ی خود پافشاری کند او را تنبیه خواهید کرد.(منظور تنبیه بدنی نیست ).

* اگر با گریه چیزی را از شما طلب می کند به او بگویید تا زمانی که بدون ناله خواسته اش را بیان نکند به حرف هایش گوش نمی دهید و زمانی که آرام شد به او توجه کنید.

* در صورتی که در بازار تقاضای خرید یک وسیله را میکند به خواسته ی وی تن در ندهید و از اینکه مردم چه فکری می کنند نترسید فوراً او را از آن مکان دور کنید.

* موقعیت و احساساتشان را تایید کنید و نشان دهید که او را می فهمید وسپس جمله ای را با " اما " بیان کنید . مثل این جمله: می فهمم برایت تمیز کردن اتاقت سخت است و تو آنرا اینطوری دوست داری" اما" این یک قانون خانوادگی است که همه جای منزل تمیز باشد .

از سه روش مي توان براي حل لجبازي استفاده نمود :

الف- پزشكي:

در اين شيوه متخصصان امر مي گويند اگر عوامل زيستي و عصبي درمان شوند ، مشكل حل خواهد شد.

ب- تربيتي :

در شيوه هاي تربيتي راههايي وجود دارد كه عبارتند از :

1- احترام و محبت :

با نشان دادن احترام و با اعمال محبت مي توانيد كودكان را به راه آوريد و در موارد لزوم از او اطاعت بخواهيد .

2- همدردي :

در موقع خشم و لجبازي كودكان، به ويژه زماني كه كودك به علت نسبتاً قابل قبولي سر از عصيان و بهانه گيري در آورده هيچ چيز سازنده تر از آن نيست كه او در يابد ما به احساس او پي برده ايم و از آنچه درون او مي گذرد آگاهي داريم .همدردي و همزباني مي تواند موجب انس و آشنايي كودك را فراهم آورد .

3- واداشتن به بحث :

گاهي مي توان با همان كودكان خردسال نيز از در بحث و اظهار نظر وارد شد و به زبان كودكان با او سخن گفت كه چرا لجبازي مي كند ؟ چرا به سخنان پدر و مادر گوش نمي دهد ؟ چه چيز باعث ناراحتي او شده است ؟ نقش بازگو كردن باعث مي شود كه كودك احساس سبكي كند و آرامش پيدا كند .

4- به حساب آوردن او :

از مسائل مهمي كه مي توان براي رفع لجبازي استفاده نمود ، به حساب آوردن كودكان است و برخوردهاي سنجيده با كودك مي باشد و اينكه هرگز احساسات او به بازيچه گرفته نشود .كودك نبايد احساس كند به او زورگفته مي شود زيرا چنين موضوعي موجب عدم آرامش كودك مي گردد .

5- بي اعتنايي :

اگر كليه موارد فوق مؤثر نبود مي توان از بي اعتنايي استفاده كرد . كودكي كه لجبازي مي كند و بدان خاطر غذا نمي خورد نبايد به او اصرار كرد كه غذا بخورد ، از لحاظ علمي و پس از تكرار چند بار اين عمل حالت لجبازي در كودك خاموش مي شود .

ج : شيوه هاي تربيتي رواني :

1- تفهيم روش زندگي :

يعني اينكه كودك بفهمد كه چگونه زندگي كند و راه و روش زندگي چگونه است . پايه گذاري اين امر بايد از دوران كودكي و خردسالي باشد .

2- تفهيم روش خود و شخصيت او :

والدين بايد آموزش راه و رسم و اخلاق خود را عملاً و تدريجي به كودك بفهماند تا طفل دريابد در برابر هر مسأله ايي چه موضعي را پيش بگيرد .

3- ذكر سرگذشت ها :

داستانها و سرگذشت مربوط به حيوانات يكي از روشهايي است كه براي مهار كردن لجبازي هاي كودكان به كار برده مي شود .

4- واگذاري مسؤليت ها :

به كودك بايستي شخصيت داد تا احساس ارزش كند . با مسؤليت دادن و تشويق او را مي توان كنترل كرد .

5- رفتار الگويي :

وقتي كودك در حال لجبازي است حرف كسي را گوش نمي كند ، بايستي با رفتار مسالمت آميز توأم با صبر و تحمل كردن آنها را آرام كنيم . تجربيات نشان داده است كه اين روش بسيار مفيد است .

6- اخطار :

هنگامي كه نصيحت براي كودك تأثير گذار نيست و او كار خود را تكرار مي كند مي توان از اخطار به تهديد استفاده كرد .

7- ترك كودك :

از راههاي ديگر اصلاح كودك ترك كودك و رها كردن او به حال خود است . كودكي كه زياد سر و صدا مي كند را مي توان به حال خود واگذار كرد و از اطاق خارج شد .

شما مي توانيد با استفاده از روشهاي بالا رفتار و لجبازي كودك خود را كنترل نماييد.